Horen, zien en praten over de lastige omstandigheden is iets anders dan ze ook daadwerkelijk mee maken. Slechte hygiënische omstandigheden, actief zijn op hoogte en enorme kou. Ik wist dat ik daarmee te maken zou krijgen, maar wat dat met me zou doen, dat wist ik niet. Het was pittig, de combinatie van dat alles, maar het heeft de voldoening tijdens de reis des te groter gemaakt.
Soms was het wel nodig om heel bewust te zijn van wat ik aan het doen was. Ik zette dan ook elke stap met de gedachte dat het een stap was in de Himalaya. Een voetstap die een afdruk achter zou laten. En elke stap bracht me dichter bij mijn doel. Het bewust zetten van de stappen maakte ook dat ik de moeilijke omstandigheden kon trotseren. En de aandacht verplaatste naar het hier en nu.
De droom waargemaakt. En dan?
De ontlading die ik meemaakte toen ik op Everest Base Camp stond is onbeschrijfelijk. Daar had ik dan bijna 2 jaar naar toegeleefd en voorbereidingen voor getroffen. De terugweg van Base Camp naar de lodge was voor mij dan ook een enorm zwaar. Mijn droom was bereikt, maar de tocht was nog niet ten einde. En dat met zware omstandigheden. Min 10 graden, een snijdende tegenwind en vermoeidheid. Ik liep op dat moment samen met mijn vriend en 2 reisgenoten. We hebben elkaar geholpen om ook dit te volbrengen. En hier kwam voor mij weer eens het bewijs dat je samen meer kunt dan alleen.
In eerste instantie vroeg ik me af hoe de dagen erna zouden zijn. We hadden nog 5 dagen te lopen. En het hoogtepunt was al bereikt. Deze dagen hebben me echter heel goed gedaan. Ze hebben me nog meer doen beseffen wat ik heb meegemaakt, wat ik heb ondernomen. Deze dagen waren het begin van de rust, de bezinning. Na realisatie is dat de stap die volgt bij het waarmaken van elke droom.
Terugkijken als nieuw begin
Vijf dagen van rust en bezinning waren te kort. Komende weken zal ik zeker nog gebruiken om te beseffen wat ik heb meegemaakt, en wat een ervaring het was geweest. Erover praten, schrijven en terugkijken van de foto’s zullen mij daarbij helpen. En de feestdagen zullen er zeker nog bij helpen. Deze dagen staan voor mij doorgaans ook in het teken van rust en bezinning. Van het terug kijken. En bij het terug kijken ontstaat er altijd weer iets moois, iets nieuws. Het einde van de droom is vaak weer het begin van iets nieuws.